Merak ediyorum, ben hep bu kadar farklı olmak zorunda mıyım? Bir soru sorulur, en saçma cevap bana aittir. Bir karakter testi çözerim, çok abuk şeyler çıkar. Bir normallik testi çözerim, çözdüğüme pişman olurum! Reva mı bu bana!
Şu testi çözdüm, şiddetli derecede obsesif (takıntılı) bir insanmışım.
Sonra bir test daha çözdüm, biraz karışık ve uğraştırıcıydı. Sonucum 6.
Sonra bir test daha çözdüm, biraz sıkıcıydı. Sonucum 41.
Bir test daha çözdüm, nevrotik olmak üzereymişim.
Bu kadar testin üstüne resmen tipim kaydı, ama yetmedi IQ'ma baktım. Düşündüm, düşündüm, düşündüm... Sonra şu karara vardım, ben aslında normal de değilim anormal de. Çünkü kimse normalin tanımını yapamıyor. Normalin ne olduğunu bilemezsek anormali nereden bileceğiz ki ;))
Ama bana anormal derlerse de kabul, olma ihtimalim var ama bir de şu var: yüzyıllardır deli ile dahi arasındaki ince çizgi fark edilememiş! (Pek bi narsist oldu :))) Hem sanatçı olmak farklı düşünmektir, geleceğin yönetmeni de farklı düşünmeyi bilmelidir :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder