----Sözümü geç de olsa tutuyorum ;))----
Küçüklüğümden beri tek çocuk olmanın artıları her zaman gözüme fazla görünmüştür, bir defa doğuştan gelen şişik egom her daim okşanır, çünkü dört ailenin tek çocuğuyumdur... Ayrıca sülaledeki en ukala ve en (öhöm öhöm, övünmek gibi olmasın :P) inek evlat olmam sebebiyle gelen geçen ahtapot saçımı okşar, 'Cici çocuk' filan der. Bazen sıksa da ben bu ilgiyi seviyorum ve paylaşmayı da asla düşünmüyorum, eğer diyecek olursanız ki 'Kardeşin yerini kim tutar?' aslanlar gibi kuzenlerim var ki, beraber büyüdük...
Ama bazen, 'Keşke bir abim olsa...' diyorum... Ciddi ciddi istiyorum bunu. Benden 7-8 yaş büyük, benim kadar ukala, inek, eğlenceli ama benim kadar sivrelmeyen, kuzenimin devraldığı görevleri (oyun yükleme, virüs taraması, yeni kitaplar, yeni filmler, Lost ve Prison Break DVDleri, sulu şakalar, yazlık maceraları) hakkıyla yerine getirse ve en önmlisi bana katlanabilse diyorum... Ama özellikle belirttiğim gibi benden büyük olmalı ki küçük çocuk olan ben ilgiyi saklayabileyim :))
İşte filmimizin başrol oyuncularından Rupert Grint (filmden bir kare) de 'Abim olsa keşke...' dediğim tiplerden; eğlenceli, yakışıklı, zeki, sempatik... Zaten filmi de sır bu yüzden aldım, zira çok zayıf bulduğumu söyleyebilirim, boş zaman doldurmak için, öylesine izlenecek bir film...
Konumuz ise şöyle: Annesi tarafından çok katı kurallarla 'süt' bir çocuk olarak yetiştirilen Ben, bir türlü ehliyet alamamaktadır. Annesinin isteği üzerine o yaz tatilde Katolik yaz okuluna katılacak, araba kullanmayı öğrenecek ve bir iş bulacaktır.
Eski bir pembe dizi yıldızı olan Evie'nin(Julie Walters) (filmden bir kare) yanında işe başlar.
Evie, absürd istekleriyle ve kendine has üslubuyla Ben'i o süt çocuk kimliğinden uzaklaştırır, o yaz sonnda Ben, ilk defa annesine karşı gelmiş, kendi istediklerini yapmıştır... Üstüne üstlük, yetiştirilme tarzına bütünüyle başkadırmıştır, kâh Evie ile kampa, kâh Edinburgh'e giderek...
Diyorum ki 6,5/10... Pek bir atraksiyonu, önermesi yok, ama o Edinburgh ve Londra sahnelerine bakmaya kıyamam... Ayrıca yönetmenin eğlenceli bir stili var, sıkmıyor, hatta eğlendiriyor...
Not: Bu filmi sadece Rupert için izlediğimi itiraf ediyorum. Ama beklediğimden iyiydi, hatta Moskova'da bir yarışmada jüri özel ödülü bile almış...
2 yorum:
benim de kendimden 14 yaş büyük bir ablam ve 10 yaş büyük bir de abim var.
ama benim yaşlarımda bir kardeşim olmasını ne kadar isterdim bir bilsen!
tabi abi ve ablanın yeri apayrı fakat kuşak farklılığı seni anlamalarını ve sırlarını paylaşmanı engelliyor biraz:)
sanırım ben biraz tepeüstü düşünüyorum... yaşıtlarımla konuşamıyorum, söylediklerimi sürekli ters bir tarafa çekiyorlar... hatta diyebilirim ki en iyi arkadaşım benden 9 yaş büyük :))
eğer benim kadar ukala olacaksa, yaşıtım bir kardeş fena olmazdı sanırım :))
Yorum Gönder