Ben galiba sorunlu bir karakterim... Şu dönemlerde herkeste bir buhran, bir ergen tripleri... Herkesin dünyası batmış sanki... Ama ben, ama ben... Aksine mutluyum, neredese hiçbir şeyi takmıyorum, nasıl laarge takılıyorum anlatamam...
Garipsedim kendimi... Zamanın ilerisinde miyim,gerisinde miyim bilmiyorum... Belki de ben ayrı bir türümdür, belli dönemleri yaşamıyorumdur...
Ya da arkadaş çevremde bir sorun var... Tamam, siyah çok güzel bir renk, çok asil bir duruşu var, ben de çok seviyorum ama abartmadan, milletin gözüne sokmadan... Ben de metal dinliyorum, yeri gelince soft rock'a kadar iniyorum ama asla pop dileyenleri küçümsemiyorum, rock türevlerine 'ilahi müzik' gözüyle bakmıyorum... Onlara hasta olabilirim ama onları sevmeyen de insandır... Zevk meselesi değil mi...
Melankoli insanın hayatınahakim olabilir, garipsemiyorum onu ama sürekli ağlak takılan, 'Ah, ah... Kimse beni anlamıyor... Bana mı ağlıyosun Çikooo!!!' modunda yaşayanlar çok ilginç geliyor, utanmasam çocukluklarına ineceğim...
Evet, SBS önemli bir sınavdı; ben de herkes kadar stres yaptım, herkeskadar göz yaşı döktüm ve bitti... Daha ne kadar karalar bağlanılır ki? Çok ağlayınca, herkese 'Çok stresliyim, SBS'm rezil geçti, aaaayyy, üstüme gelme!!! Öfff, bakma öyle!!! Ayy, başını eğme!!! Gözünü kırpma!!! Hapşırma!!! Karbondioksit verme!!!' diye çemkirince netin artıyor mu? Öyleyse haklısın tabii...
Ayrıca senin sınavın benim yüzümden mi kötü geçti arkadaşım? Üzgün olmanı anlıyorum, ben de üzgünüm ama hayatın anlamı fen lisesi ile meslek lisesi arasında gizli değil! Üzgünlüğünü paravan olarak kullanıp çevreni incitmeni esefle kınamaktayım... Üzül, ama abartmadan... Bir gün, iki gün... Yatığın yanlışın acısını etraftan çıkartmamalısın... Üstüne bir de ergen tribine girmemelisin...
Çalışmadıysan senin suçun... Ama çalıştıysan, doğa sana ayak oyunu yaptıysa, karnın rıdıysa, başın ağrıdıysa yine sorumlusu ben değilim... Gel içini dök, dinler, elimden geldiğince teselli ederim ama sorumlusu benmişim gibi davranma güzelim... Ben de aynı sınava girdim... Ben de lanet okudum bu kıytırık sisteme, sana da hak veriyorum ama bak ben insanları stres topu gibi kullanmıyorum... Çok sinirliysem havuza gii yüzüyorum, basketbol oynuyorum, oyun hamurunu mıncırıyorum...
Lütfen, ama lütfen arkadaşın olduğumu unutma... Derdini dinlerim, teselli ederim ama insaf be güzelim...
3 yorum:
Gevezecim, seni kesinlikle tebrik ediyorum, bu kadar genc yasina ragmen sinavlara hayatini baglamadigin ve gereginden fazla uzerinde durmadigin icin... Haklisin bazi arkadaslarin bunu hayat memat meselesi yapiyor olabilir ama sanirim bunda ailelerin de rolu cok buyuk... Ne mutlu sana ki sen sanslisin bu konuda :)) Ohh simdi tatilin tadini cikart gevezecim :))
insan kendini dünyanın merkezi olarak görünce diğer insanları da figüran sanıyor heralde.
oysaki diğerleri ne figüran ne de senin dublörün evet şaşıracaksın ama onlarında hayatı var demeli birileri böylelerine.
moonishim; sorma ya... herkeste bir trip bir trip... kendimi psikolog sanacağım yakında, elimde sargı beziyle koşuyorum her arkadaşa... oturup film izliyoruz, alışverişe gidiyoruz, kimisiyle düz liselere bakıyoruz, o kadar da kötü değilmiş diyoruz, müzik dinleyip kop kop yapıyoruz... o kadar takılmış durumdalar ki, uyuyamayanlar bile var... ah diyorum, ah... 13-14 yaşındasın, hayatının baharındasın, gerek yok bu kadar takılmaya..
ayrıca öyle bir tadını çıkartıyorum ki sorma :)) geç yat, öğlenlere kadar uyu, bilgisayar oyna... felsefe bu :))
maça kızı; evet... dünyanın en büyük problemi bu zaten... insanlar birbirlerini bir diğerine önem vermediği için kırar.. savaşları diğer ülkelerin bağımsızlık hakkına önem vermediği için yapar... cinayetleri yaşama hakkına saygı ve önem vermediği için işler... aslında bilse onun sahip olduğu haklara herkesin sahip olduğunu, bencilliğin onu yiyip bitiren düşmanı olduğunu, yaşamayız bunları...
Yorum Gönder