Bu aralar bir duygusalım, bir pozitifim ki sormayın gitsin! Tam bir gündür kimseye ya da hiçbir şeye sinir olmadım, bağırmadım, kızmadım. Duyduğuma göre bazı insanlar ölmeden önce böyle duygusallaşır, hiç bir şeye sinirlenmez, sevgi topiciği olurlarmış! Dünyevi hırs ve gıcıklıklardan arınır, sükunet içinde yaşarlarmış. Tanıdıkları herkesten durup durup özür dilerlermiş, teşekkür ederlermiş. (Özür olayını abartmadım ama annem 'Çay içer misin?', 'Kurabiye getireyim mi?' filan dediğinde 'Teşekkürler, ben almayayım.' diyorum. Bir iştahsızım sormayın. -Bu öğlen yediğim patatesler hariç!- )
Acep ölecek miyim? Ay eğer ben malum dileğim 1, malum dileğim 3, malum dileğim 4 ve malum dileğim 6'yı gerçekleştiremeden ölürsem gözüm açık giderim anacım! Hem doğum günüme de şunun şurasında altı gün kalmış. Olmaz, daha gencim!
Hem yarın denemem var, olmaz! Sınıf düşerim sonra! Ayrıca yarın Türkçe şiir sunumumu yapacağım! Bir de bitirmem gereken yazılarım var! Ben öyle ardında şaibeli eserler bırakan psikopat yazarlardan değilim! (Havamı yesinler!) Kısacası, olmaz, daha gencim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder