Pek bi nemrutum bugün. İki sebebi var:
1. Annişkom, canım, şekerim, balım bana yeni telefon alacak doğumgünüm diye, ama bugün nöbetçi!
Doktor tanıdığı olanlar bilir, sabah mesai saatinde giderler, gece hastahanede kalırlar, genellikle totoları bir an bile yere değmez, eğer ki nefes alacak vakit bulur da otururlarsa oturdukları yer ısınmadan hooop 'mavi kooot!'. Koşa koşa ameliyathaneye. Sabahı sabah ettikten sonra bir de akşam saat 6 veya duruma bağlı olarak 9'a kadar sarkan bir zaman dilimini de hastahanede tamamladıktan sonra eve gelirler ama insan kılığında puding gibidirler. Çocukluğumda annem ve babam eve bu vaziyette geldiklerinde klasik tafralarıma başlardım: 'Bütün gün işteydiniz, hep hastalarla ilgilendiniz. Biraz da benimle ilgilenin. Kitap okuyun, Pacman oynayalım ataride! Oyun hamurlarım bizi bekliyor! Hem daha dondurma almaya gideceğiz!' Bu kadar yıl bana katlandıkları için birinci dereceden Merlin Nişanı filan hak ediyorlar.
Bu sebeple telefonumu yarın alacağız, heyhat!
2.Yarın salı! Etüt(8de filan bitiyor!) ve matematik var! Offf... Neffffret ediyorum matematikten. Fizik, kimya filan hastayım ama o matematik yok mu! Kafam basmıyor! Çok sıkıcı! Hiç aksiyon yok! Hem ben o noktanın koordinatını yazınca, o prizmanın hacmini hesaplayınca, o sekizgenin alşanını bulunca, ne bileyim o yayın ölçüsünü bulunca ne oluyor? Başım göğe mi eriyor?
Hele ki etütleri hiçççç sevmiyorum. Çok dikkafalı ve özgürlük konusunda paranoyak olan ben, etütlerde kendimi kalemlerden oluşan, kapısı test kitabından, anahtarı kalemtraşın jiletinden yapılmış bir zindanda gibi hissediyorum. Biri kafama vura vura çalıştırmaya çalışınca bütüüün hevesim puf diye sönüveriyor. Eğer etüt olmasa evde oturup inek inek 150-200 soru çözeceğim ama etütte 70 soruyu zor buluyorum.
Bu iki mantıklı(!) nedenden dolayı pek bir keyifsizim, canım ciğerim anneanneme iki defa sebepsiz yere çemkirdim. Şimdi de buna üzülüyorum. Psikopata bağladım olayı. Neyse okuyucucuğum, gecenin dokuz buçuğunda on tane fen testi çözüp bir buluşun tarihçesinin çıktısını almam lazım. sana iyi geceler, bana da iyi ineklemeler...
5 yorum:
Merhaba Chatty Cat :)) Yorumun icin cok tesekkur ederim oncelikle :)) Soylediklerini mutlaka dikkate alacagim :)
Uzme kendini, benim annemde hemsireydi, bazen yuzunu goremezdik annemin :)) Ama bak yarin oldu olacak nerdeyse :) Etut konusunda sana sonuna kadar katiliyorum, ben de vakit kaybi olarak gorurdum hep ama ogrenci olunca mecbur birakiyorlar sanirim :( Sen duzenli olunca gerisi kendiliginden gelir merak etme :) sana basarilar diliyorum :)) ve hemen linkini ekliyorum sayfama :))
moonsun, sorun su ki, ben düzenli olamıyorum :D etüt fobim de bundan kaynaklanıyor herhalde. ama kaçış yolu yok, mecburen gidiyoruz, bakalım nereye kadar dayanacağız :)) ama sıkıcılığı bir yana, arkadaşlarla yapılan etüt muhabbetleri öğrencilik günlerimin favori anılarından oabilecek durumda ;)
bu arda, link için çok sağ ol xo xo
Annenize kolay gelsin o yorulmasında 1 gün sonra alsanızda olur değil mi? Derslerde de kolaylıklar dilerim :::ineklemelere çok güldüm:::
dishy, saol sekerim. annem artık bir nevi bağışıklık kazandı, oturana kadar yorgunluğunu fark etmiyor ama oturunca da kalkamıyor :D yine de benim cefakar vefakar anneciğim telefonumu alıp da gelmiş salı günü. kıymetini bilmem lazım :D
Yorum Gönder