Yıllar sonra bir gün yaşlandığında
O ipek saçların ağardığında
Kuru yaprak gibi dağıldığında
Kalırsın tek başına
Bana mı yazdın bu sözleri Kıraç?
Bu kadar uyardı şu andaki durumuma...
Biliyorum, ağzıma her geleni söyleyip, 'En...'lerimi aramakla ömür tüketerek, Nehir Gözlü'yü bekleyerek, her önüme geleni savurarak fazla dayanamam...
İki seçeneğim var, orada, uzakta...
*Ya kalırım yalnız başına, belediye kaldırır ölümü,
*Ya da bulurum aradığımı, kim bilir ne tavizler vererek...
Tanıyorum kendimi, yetinmem Paris'le... Heba olurum Romeo'yla, Romeo uğruna... Biliyorum, kesmez beni Paris'li ortalama bir hayat, ya yaşayacağım Romeo'mu, ya da öleceğim uğrunda, ya onunla, ya da tek başıma... Kalacağım bir gün kabak gibi ortada...
Kimse üstüne alınmasın... Alınacak bir kişi varsa, BENim o, sadece ben. Ne bir itiraf, ne de suçlama, sadece kendi kendimle konuştum, hepsi bu...
1 yorum:
amaan ne romeolar girecek hayatına da hicbirinin olmeye degmedigini goreceksin. sonra bakacaksin hımm; bu paris'ten iyi baba olur ama fazla bencil. aa şu cyrano da fazla romantik, hayat cekilmez bununla diye.
sonunda bulacaksın kendin gibi bir don kisot, yel degirmenlerine karsi birlikte kilic sallayarak, mutlu meesuuut yasayacaksiniz :P
Yorum Gönder