Bir İki Üç, TIP!

İki gündür duvara yapışmış amele sümüğü gibi geziyorum, dokunsan eline de yapışacağım. Zaten besili koyun kadar olan bademciklerim konuşmamı güçleştiriyor, bir de bağıra bağıra konuşmaya çalışınca hepten sesim gitti... Giderken de beni rezil etti sağ olsun...

Her şey İngilizce dersiyle başladı. Tiğ'ça'ın sorduğu soruya verdiğim cevabı duyurmak için çabalarken bir iki ses telimi devirdim, ama buna rağmen Jackie Chan'i tepelemiş Bruce Lee gibi oturdum sırama.

Ders çıkışında ayakkabılarımı nerden aldığımı soran arkadaşa cevap verdiğimi sandım. Ama cevap vermemişim. Ya da verememişim. Bunu da sınıftakilerin yarıla yarıla gülmesinden anladım. Bağırdım, ya da bağırdığımı sandım:

'Bi susun bi, sesim çıkmıyor benim! Bu büyük bir problem!'

Hepsi Doktor*'um yüzünden... Okulun gelmiş geçmiş en zeki ve en geveze öğrencisi olduğum yalanını söyleyince dayanamayıp şapanak öptüm yanağından. O sırada bir virüs alışverişi olmuş olabileceğini düşünüyorum.

Zaten serviste de ufak çapta bir krize neden oldum. Hostes yoklama yapaken sesim çıkmadığı için 'Burdayım!' dediğimi de duymadı. Panik oldu, 'Kaptan, Geveze yok, okula dönelim hemen! Hemen, hemen1 Kızcağız kaldı okulda, eyvah eyvah!'

E yine millet gülmeye başladı, nereye savrulduğunu bilmeden yaptığım el-kol çırpınışlarım Kaptanın gözüne girmiş olacak ki 'Geveze burada, panik yok!' dedi... Hostes az daha öldürüyordu beni, ömründen ömür gitmiş, öyle dedi. -Hostesimiz 8-10 yıllık kariyerinde arkasında hiç öğrenci bırakmamıştır, az daha ilk oluyordum-

Eve gelince de annemi ararım genelde, aradım yine farkında olmadan. Halbuki neyle diyeceğim 'Annen ben evdeyim.' diye? Diyemedim tabii, fısıldaya fısıldaya, ıkına sıkına anlattım derdimi:

Geveze: Ahhnnee, bheeen eve geldhhhm...

Anne: Geveze, ne oldu, niye fısır fısır konuşuyorsun?

Geveze: Sessssshhiimm gittiiii.

Anne: Ne, evde hırsız filan mı var? Hemen geliyorum ben!

Geveze: Annhheee, sesim! Kısılldhııı!

Anne: Haa, baştan söylesene, ödüm patladı burada benim! Sorumsuz geldin sorumsuz

gideceksin, şakanın da yeri var! Ciddi ol azıcık! Sayende 3 yılım gitti! Niye fısırdıyorsun öyle?

Geveze: Sesssssssiiiiiiimmmm gitttiiiiiii!!!

Anne: Haa, tamam o zaman...

Aman aman, ses ne hoş, ne cici bir ihtiyaçmış öyle... Sabahtan beri Azer Bülbül gibi titriyorum, 'Eeevvddd-ddd-ddeyiimmmm!', 'Buuhhhhhhrrrrddd-ddd-ddayımmm!'

Neyse ki o billur(!) sesim olmadan da beni anlayabiliyorsun dear okur!

*Doktor'um: Geleceğin beyin cerrahı sıra arkadaşım.

Sükutu sağlayalım!